Maandagmiddag, een discussie met mijn dochter die eens in de zoveel tijd terugkeert. De antieke kast in haar kamer is lelijk en moet weg of wit worden geverfd. Ik, als vintage liefhebber vind het not done om antiek hout te witten.
Mijn dochter houdt van nieuw en zwart staal. We komen er niet uit en staan lijnrecht tegenover elkaar onze zaak te bepleiten, ik zie dat ze steeds vaker over haar linkerknie wrijft.
Als ik voet bij stuk houd (over de oorsprong van deze uitdrukking is vast ook iets te zeggen in deze contekst:).
Zegt ze dat haar knie ineens erg pijn doet en dat ze even moet gaan zitten.
Dan realiseer ik me dat het serieus is hoe graag ze de kast wit wil. Dat het oprecht belangrijk is voor haar.
De Knie staat voor het mee kunnen bewegen. Voortgang maken en zoals het skelet ook al aangeeft, je eigen ruimte in kunnen nemen. Voor rechtshandigen is links de emotionele moeder- kind kant en rechts de rationele zakelijke en vader- kind of broer zus of werk gerelateerde kant. Voor linkshandigen is dit andersom.
Ik sta haar keuze in de weg, haar creativiteit. Het is haar kamer, en ja, door mij uitgezocht en gekocht
maar voor haar ingetimmert en haar kledingkast.
Ik besluit niets te zeggen over de pijn in haar knie. Maar zeg alleen dat ik merk dat het belangrijk voor haar is.
En besluit toe te geven om de kast wit te verven.
Ze geeft me een spontane lieve knuffel en huppelt bijna de kamer uit.
En mijn kleine styliste had het goed gezien. De kast is prachtig geworden en zal nog lang in haar kamer mogen staan.
#Biologika #natuurgeneeskunde #holistisch #germaansegeneeskunde #360gradenanders #omdenken #mindfullness #intergenerationeletransitie #denhaag #delft #overgewicht #chronischeziekten#soulscience
Reactie plaatsen
Reacties